Jeffrey's Bay, het zonnige paradijs. Een klein stadje waar je binnen een uur door heen struint en waar iemand met het concentratievermogen van een driejarige chimpansee die zijn banaan kwijt is de weg in een mum van tijd terug zou kunnen vinden. Met deze informatie in mijn achterhoofd liep ik op mijn dooie akkertje naar de wasserette, iemand moet het doen. In tegenstelling tot de eerder bezochte kleine stadjes en dorpjes, was hier wel gedacht aan de eerste levensbehoefte van de vrouw: shoppen. Dit resulteerde in de aankoop van een wit met roze fleece vest. Wetende dat ik dit nodig zou hebben, aangezien de temperatuur licht daalt daar wij ons steeds meer ten westen van Zuid-Afrika begeven. En in Jeffrey's Bay is het 's avonds ook aan de frisse kant.

Stormsriver, het dorp waar ik 'mijn' dag zou gaan hebben. Want wat keek ik er onwijs naar uit: de bungy jump vanaf de Bloukrans Bridge. Om elf uur 's morgens kwamen we aan bij het hostel en om twee uur stond ik op de brug, samen met Jessie (USA), die al aardig wat bungy jump-ervaring heeft en haar best deed om mij mentaal voor te bereiden op de sprong. Wat vond ik dit eng! Ik durfde bijna niet te springen, maar wist ook dat ik voor altijd spijt zou hebben als ik het niet zou doen. Het gevolg hiervan was dat ik echt keihard gillend van de brug werd geduwd en door de bergen mijn eigen echo hoorde. Vier seconden lang voelde ik helemaal niets, zo ongelooflijk hard ga je naar beneden: wat een kick! Daarna bounce je een paar keer op en neer aan het elastiek en voel je al het bloed naar je hoofd en armen zakken. Precies genoeg tijd om te beseffen wat er allemaal gebeurd. Dan word je omhoog getakeld, wat een uitzicht! Het is echt prachtig. Door de bergen heen zie je de Indische Oceaan en onder je zie je een klein riviertje. Het omhoog takelen gaat langzaam, dus ik had ruimschoots de tijd om deze mooie omgeving in me op te nemen. Om vijf uur waren we weer terug bij het hostel, waar Bram de hele middag bezig was geweest om de Baz Bus en alle hostels te boeken tot Kaapstad, zodat we ons daar niet meer mee bezig hoefden te houden. Dat reist relaxter. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest en daarna hebben we bij het haardvuur tennis gekeken.

Oudtshoorn, midden in de Karoo, de Struisvogelhoofdstad van de wereld, die verbonden is met Alphen aan de Rijn en waar men gaat wonen om te genieten van het pensioen. De mensen zijn er bijzonder vriendelijk. Het hostel waar wij zaten bood verschillende tours aan en wij kozen voor de Grotten en de Struisvogelboerderij. De grotten waren schitterend! Echt bizar hoe de natuur dit zelf vormt. Na de grotten gingen we door naar de struisvogelboerderij. Het regende pijpenstelen, dus we konden niet struisvogelrijden. Ik blij, want ik vind dit echt dierenmishandeling. We kregen wel een gratis rondleiding en konden op struisvogeleieren staan. 's Avonds hebben we struisvogelvlees gegeten, wat echt heerlijk is!

Hermanus, pittoresk, overzichtelijk en waar men uren met verrekijkers aan de kust staat in de hoop een glimp op te vangen van langs zwemmende walvissen. Daar waar wij 's avonds aankwamen bij het hostel en gelijk een mooi bierfeestje hadden. Bram deed zijn langverwachte Shark Cage Dive en ik heb uren door dit gezellige stadje rondgelopen, tot de conclusie komend dat het ook hier geen uitzondering is dat fastfood ketens buren van elkaar zijn. KFC, Wimpy en Steers, veel voorkomende MacDonald's imitaties hier in Zuid-Afrika.

Stellenbosch, daar waar wij hartelijk welkom werden geheten en meteen een Double room- en suite kregen aangeboden, want de kamers stonden toch maar leeg. Waar het nu keihard regent, waardoor we de Wijn Tour naar morgen hebben verplaatst en dus nog een dag in deze chille accomodatie kunnen vertoeven, met gratis WiFi, fijn. Ik hoor net dat we zo Theo Maassen gaan kijken op YouTube, wat een relaxte vakantie!

Vanaf morgenavond zitten we in Kaapstad, op naar Table Mountain, Lion's Head, Robbeneiland en Longstreet, want we gaan natuurlijk ook wat kroegen langs!

Tot zover.
Hasta la vista!

Liefs, Es