Een beetje gegeneerd, omdat ik al ruim twee weken in Nederland ben en ik in mijn hoofd aan jullie heb beloofd om de Kaapstad-avonturen zo snel mogelijk met jullie te delen, ben ik dan eindelijk begonnen met het op papier zetten van de laatste dagen Zuid-Afrika.

Na de Wine Tour op zaterdag in Stellenbosch, waar we onszelf vanaf een uur of elf 's morgens volgoten met Chenin Blancs, Merlots en Pinot Noirs en ondertussen uitgelegd kregen hoe wijn maken in z'n werk gaat, was het tijd om naar Kaapstad te gaan. Rond half tien 's avonds kwamen we aan in deze enorm grote stad, vanaf de snelweg al een prachtig plaatje. Nadat de chauffeur zich een weg gebaand had door de lichte verkeerschaos, werden we gedropt bij The Backpack, waar Sarah en Jon (Wales) al op ons wachtten, klaar om het Kaapstadse uitgaansleven te ontdekken. Dat was echt een superleuke avond! Anders dan Johannesburg, kan men hier wel 's avonds laat over straat, wat het toch allemaal wat makkelijker maakt.

Op zondagochtend moesten we voor tien uur uitchecken, want we gingen naar een ander hostel, Capetown Backpackers, ongeveer twintig meter van The Backpack vandaan. Eenmaal aangekomen, ingecheckt, bedden opgemaakt en bijna klaar om richting Table Mountain te gaan, ging mijn telefoon. In het beeldscherm stond mijn moeder. Geen goed teken. Mijn oma was overleden. En ik was er niet. Na een minuut bedacht ik dat ik echt per se bij de begrafenis wilde zijn. Ik zou maar twee dagen eerder terug moeten vliegen dan gepland, dus ik zou van Zuid-Afrika niets missen. Na een telefoontje naar de verzekering was het geregeld. Ik zou woensdag 31 augustus terugvliegen. Hoewel ik na dit nieuws gehoord te hebben heel verdrietig was, wilde ik wel naar Table Mountain, wetende dat ik al lopend over deze berg goed zou kunnen nadenken en ook rust zou vinden, even weg van de stad. Table Mountain was dan ook prachtig! Met de Cable Car gingen we omhoog en hebben we vierenhalf uur gelopen. Aan het eind van de middag gingen we weer met de Cable Car naar beneden en liepen we terug naar het hostel.

Maandag gingen we naar Robben Island. We liepen van het hostel naar het Waterfront, ongeveer driekwartier lopen. Na een korte boottocht kwamen we aan in de haven van Robben Island. Ik realiseerde me dat hier jarenlang politieke gevangenen zijn vastgehouden, hoe bizar is het dan om er nu rond te lopen en cellen te bezoeken. We werden rondgeleid door een ex-gevangene. Hij wist heel goed te vertellen wat er allemaal gebeurd was, wat ze te eten kregen, met hoeveel medegevangenen ze een cel moesten delen, dat ook hier de apartheid speelde en dat ze in 1995 een reünie hadden georganiseerd voor ex-gevangenen. Het maakte wel indruk.

Dinsdag deden we de Cape Peninsule Tour met de Baz Bus. Een tour die je alle mooie plekken in Kaapstad laat zien; Camps Bay beach (12 Apostles), Hout Bay (zeehonden in het wild), het prachtige uitzicht langs Chapman's Peak, pinguins op Boulders Beach in Simon's Town en natuurlijk Cape of Good Hope en Cape Point. Tussendoor een kilometer of vijf mountainbiken en daarna een heerlijke lunch. Het waaide echt keihard, dus mooie foto's met wapperende haren zijn geen uitzondering en ook was er enige voorzichtigheid geboden tijdens de wandeling naar Cape Point, maar we zijn heelhuids beneden gekomen!

Woensdag, mijn laatste dag. Ik zou 's avonds om negen uur naar het vliegveld gebracht worden. We hadden dus nog de hele dag. Het was perfect weer voor een wandeling door de stad. We begonnen bij de Waterfront en liepen naar Green Point Stadium, daarna weer naar de Waterfront en vanaf daar lieten we ons leiden door de Lonely Planet. Dit praktische handboek liet ons alle highlights van de stad zien. Van de moslimbuurt met de gekleurde huizen tot de Company Gardens en van de Kathedraal tot het plein waar vroeger de slaven werden verkocht.

Ik vond het raar om door de stad te lopen en me te realiseren dat ik diezelfde avond weer terug zou vliegen naar Nederland. Een maand, het ging zo snel voorbij! Ik heb zoveel gezien, gedaan en geleerd. Dit is mijn eerste backpack avontuur geweest, maar absoluut niet de laatste. Reizen is verslavend. Ik kan het iedereen aanraden!

Tot later!
Liefs, Es